بازگشت
هشتم ما رچ رو ز بین ا لملی ز ن ا ست
خوشه چين خوشه چين

ما د ر، د رهفته گذ شته برا ی من، نصیحت ها ی سو د مند کرده بو د ی و گفته بو د ی که ا و لین معلم تو من میبا شم، برا ی من آ دا ب و ر سوم زند گی را معر فی کر ده بو د ی و گفته بو د ی که ا و ل تر ا ز همه ، مقا م ا نسا ن را گر ا می بدا ری وبعد ا زا ن ا رزش ها ومعیا رها ی که ا نسا ن را برا ی ا نجا م ا طا عت ا زمقا م وا لا ی ا نسا ن و ا نسا نیت وا دا ر میگر دا ند، معرفی کرده بود ی ، درآ ن و قت بیا ن کردی که زما ن خیلی ها با ا رزش ا ست ، ا ز وقت ا ستفا ده ا عظمی بنما، و نگذا ر که بی هو د ه سپری شود .

 د و ره طفو لیت ونو جوا نی دوره ر شد و نمو ی جسمی، فکری و ذ هنی ا ست، دوره آ مو زش ا ست " ا ین د وره د یگربا زنمیگردد" د رین د و ره فکرکن که نشستن به جا را چقد ربه مشکل بعد ا زتمرین پی د رپی یا د گرفتی، چا را غو ک رفتن را وتو ا نستی که به سختی قا مت بلند نما یی، د ر را ه رفتن می ا فتا د ی ، زد ه ز خمی میگرد ید ی تا تو ا نستی موا زنه را ه رفتن را یا د بگیری .

 و گفته بودی که د رین دو ره ا زتو صیه ها و مشو ره ها ی گرا نبها وآ ثا رقیمتی و بی نظیر د ا نشمندا ن ا ستفا ده نما یی، همه مطا لب علمی، ا قتصا دی، و فنی و ا ند رزها ی ر جا ل سیا سی د ر جو ف ها ی د ما غ تو حک میگر د ند و با ید که مشکلا ت را سپر ی نما یی، د را یا م جو ا نی با دا شته ها ی که د ر کله دا ری، ضرورتی به سله و کلا ه نمیشود، هر جا که رفتی ونشستی، گفته مولا نا ی بزرگ د رین با ره صد ق میکند که گفته بو د.

                     "ا زکو زه هما ن ترا و د که ا ند ر ا و ا ست"  

شخصیت تو، رو به تکا مل میر و د و تو ا نسا ن صا حب نظر میشو ی ، تو نه د ز د با ر می آ یی ، نه قا چا ق بر، نه رهزن سیا سی .

  د و ستا ن محترم بدا نید که رهزنا ن سیا سی خطرنا ک تر، ا زبم ا تم کشورها ی بیگا نه میبا شند همین ر هزنا ن سیا سی بود ند که کشو ر ما را به ویرا نه تبد یل کرد ند و زمینه ها ی تصا د ما ت سیا سی را آ ما ده گردا نید ند، هنو ز هم بی حیا یی را ا زحد گذ شتا نده ا ند، به ما نند تفا له ها ی ما لته کینو، پو ست کیله ، پو چا ق خربو زه و تر بو ز د رو د یوا ر را کثیف سا خته ا ند  ا زکشورها ی همسا یه وکشورها ی منطقو ی هیچ گله نیست ا ین رهزنا ن سیا سی ا ند که د رکشورما فا جعه آ فرینی کرد ند چشما ن شا ن شهرها و کشورها را د یده  و پا ها ی شا ن د یره ها را د یده ا ست.

ما د رخبر شده ا م که که بتا ریخ هشت ما ر چ رو ز بین ا لمللی زن ا ست، د رین رو زد ر تما م جها ن ا ز مقا م شا یسته ز ن تجلیل بعمل می آ ید، هر کسی را میبینیم که به ما د ر به خوا هر به قنغا ل، به همسر و دخترا ن همسا یه وهمکا را ن د فتر و شعبا ت ، تحفه ها تقد یم مینما یند، و زن ها د رین رو ز خجسته مقا م و معنو یت خو د را، ا حسا س مینما یند و خیلی ها خو ش میبا شند، و درک مینما یند که زن ها نیم ا ز پیکر جو ا مع بشر ی و ا سا س تشکل جا معه میبا شند ومیدا نند که ا طفا ل محبت را، ا ز دا ما ن ما در با خود به همرا ه می آ و رند، مر دا ن د رین قسمت نقش د رجه د و را با زی میکنند.

 بنآ زنها با ید که ا ز زن بو د ن خود نشرمند و به آ ن ا فتخا رکنند، و ا زحقو قیکه جو ا مع متمد ن بر ا ی ز ن ها قا یل گرد یده ا ند و زن هم ا ز جمله ا شر ف مخلو قا ت ا ست با ید که خو د، خو د را ا ز چنگا ل تا ریکی و وحشت نجا ت د هند د رین را حما یه و پشتی با نی حلقا ت ر و شن فکر ی را با خو د به همرا ه دا ر ند.

ا ما د ر جو ا مع شر قی علی ا لخصو ص د ر ا فغا نستا ن ، چرا به زن ها نا قص ا لعلقل خطا ب مینما یند وحتی با ا دا ی کلما ت توهین آ میز، طوری میگو یند که ا گرزن بینی ا ش نبا شد .........به زبا ن آ و رد ن ا ینگو نه کلما ت  د ور ا ز اخلا ق ا نسا نی ا ست .

میر و یم به ریشه یا بی ا زین قبیل مسا یل که چرا ا ین طو را ست؟

د رین با ره گفته دا نشمند بزر گی را تذ کر مید هیم که گفته ا ست " سرما یه ا ز قید و قیود و زد و بند ها ی قو ا نین عصر جها لت ا ستفا ده مینما ید" .

 و جا ی دیگر تذ کر مید هد که ا ز ا یجا د فسا د ا دا ر ی و نا سیو نا لیز م، برا ی سر کو ب جنبش ها ی تر قی خوا ها نه حما یه مینما ید .

تا ریخ کشو رما ورق ها ی زیا دی دا رد، هرو رقی که دو رمیخو رد، فهمیده میشو د که همه سنگها ی آ سما نی را  در طو ل سا لها و قرنها، برفر ق آ ریا یی ها ، خرا سا نیها و ا فغا نها ریختا ند ه ا ند،کشو ر و مرد م ما را، به جرم وطنپرستی، تحت عنا وین مختلف، در خلا نگه دا شتند، نه حما یه بیقید و شرط بلا ک شر ق را با خو د دا شت و نه حما یه بی قید و شر ط غر ب را یتیم همیشه آ ه سو زا ن با ید که بکشد، فکر تا ن با شد که پیغمبر مسلما ن ها یتیم بو د ،یا ر بی کسا ن خدا میبا شد، قطب ا لد ین ا یبک غلا م بود، سلطا ن محمودغزنوی میرا ث خو رغلا ما ن بو د ، دا کتر هو شیمن، درا نگلستا ن شا گر د هو تلی بود.

 ا ز همه ا نکشا فا ت علم و تخنیک محرو م گر دید ه بو د یم . د ر وا زه ها ی جها ن را بر و ی کشو ر ما بستند تا نسبت به ر قبا ی شر قی و غر بی و شما لی همسا یه ها ی ما عقب بما نیم ، یعنی غر بت دا من گیر ما شو د  فقروغربت هر د و خمیر ما یه بد بختی ها ا ند.

 مر د م ما د ر طو ل سا لها و قر ن ها به دنبا ل لقمه نا ن و نو ر، با د ستا ن خا لی جنگید ند  در مقا بل سختی ها و نا ملا یمتی ها ی رو ز گا را ن ، آ هی نکشید ند و میدا نستند که کسی به دا د شا ن نمی ر سد ، ا زهمه بد ترحا ل زنا ن را بد تر ا زآ نچه که بد فکرمیشد ، بد تر مید ید یم .د ر همچو شرا یط که عقب ا فتا د گی، ا ز لحا ظ ا قتصا د ی ، کلتو ر فر هنگ سنت ها ی قد یمی در همه ز مینه ها ، نقش تعین کننده را دا رد، پس ز ن ا فغا ن حق ا نتخا ب شوهررا ندا شت،و کنو ن هم ندا رد، ود رمعر ض خرید وفروش قرا رمیگر فتند، همه مشکلا تیرا که برا ی شا ن رخ میدا د ویا میدهد،فقط بخا طرتسیکین خا طرش دست به پیشا نی میبرد ومیگو ید که هرچه میبینم  ا زتقد یرخود میبینم .

چرا ا ین طو ر بو ده ، د رینجا فقط به نکا تی چند ا کتفا میکنیم، که گفته میشو د، همه بی تفا و تی ها د ر قسمت زنا ن مر بو ط میشو د ، به دو را ن کهن ، د فا ع ا ز حق زن د ر صو رتی ا مکا ن پذ یرا ست که زن را با ید د رزند گی سیا سی بر د ، د ر سا ز ما ن ها ی سیا سی ، تنظیم کر د وبرا یش سلا ح ا ید یو لو ژ یک دا د ، در پهلو ی مبا رزه علیه هرنوع ستم ، مسله مبا رزه ز ن را ، به نفع ز ن ، پیش ببرند، به این مفهو م که رها یی ز ن در مبا رزه برضد هر نو ع  قید و بست هر گو نه ستم ا مکا ن پذیر     ا ست .            

با آ نکه در یک ز ما ن معین و محد و د تصا د فا ت ز ما ن ، ر و زنه ا مید ی را برا ی آ زا د ی ز نا ن گشو د، تا بروند بحیث ا نسا ن آ زا د، برا بربا حقو ق مردا ن د وشا د وش برا د را ن خو د، د رفا بر یکجا ت کا رنما یند، معلم شوند ودا کترشو ند، ا نجنیر شو ند ، حتی حق آ نرا پیدا کرده بو د ند که بحیث شخصیت ها ی طرا ز ا و ل کشوری د ر صو ر ت ا ستعدا د و توا نا یی ا خذ مو قع نما یند.

 ا ین زما ن تجربه بو د برا ی آ زا د سا ز ی ز نا ن ا ز قید و قیود عصرخرا فا ت وجها لت زما ن برا ی آ موزش وپرورش وحصول آ گا هی، برا ی شنا خت حقو ق زن، بحیث ا نسا ن  ا ما نشد که محک تجربه آ ید به میا ن.

 به عیوض خر، پا لا ن خر را کو بید ند .   

بعضآ به ظا هر مجا هد نما ها بو د ند که د ر ما جرا ها ی منطقو ی و جها نی  د رگیرا فتا د ند ، فر ما ن بر د ند، فر ما ن، آ ی ا س آ ی پا کستا ن را عملی کرد ند ، فر ما ن    ا ستخبا را ت د و لت ا سلا می ا یرا ن را عملی کر د ند ، ا حزا ب ا سلا می ا یرا ن، به حا کمیت ر سید ند و لی نخوا ستند که و طن خو درا تخریب نما یند ، مکتب را بر و ی زنا ن ببد ند ، ا ما و ظیفه میدا دند که درا فغا نستا ن همه چیز ا ز تهدا ب و یرا ن گر د د .

جنبش سو ا د آ مو زی جا ده بود برا ی با سو ا د سا ختن زن و مر د ولی با د ریغ و حسر ت که د ست ا ند رکا را ن کنو نی ا فغا نستا ن ، بخا طر تطبیق ا هدا ف درا ز مد ت  جها ن متجا و ز، به سبو تا ژ د ست زد ند، اداره ها ر ا فا سد سا ختند، پر و گر ا م نا سیو نا لیز م را ا حیا کر د ند و ا زین طریق حنبش ها ی ترقی خوا ها نه را سر کو ب کر د ند.

جنبش سوا د آ مو ز ی جا ده بو د برا ی آ گا هی و آ شنا یی برا ی حقو ق زن و مر د و قتی حق بد ست آ مده میتوا ند که مستحقین آ ن ، ا همیت و ا ر زش حق را بدا نند ، حق گر فته میشو د، دا ده نمیشو د ، گر فته میشو د د ر و جو د یک سا ز ما ن سیا سی منظبط آ گا ه و با د سپلین.

قبلآ د رگذ شته ها ی سیا سی ا فغا نستا ن ، کلمه ها ی تجا و زجنسی به نا مو س مرد م ، دزد ی ا طفا ل و تجا رت د خترا ن به کشورها ی حو زه خلیج ، ا صطلا حا تی بو د کا ملآ بیگا نه و شرم آ و ر. با و جو د تهد ید و فشا رحا کمیت مجا هد ین وحا کمیت طا لبی ، حس آ زا د ی و آ زا د زیستن که پیشگا ما ن جنبش چپ، به حیث یک مکتب عر ضه کره بو د ند، و برا ی زنا ن آ گا هی سیا سی دا ده بو د ند، زنا ن ا فغا نستا ن را نتو ا نستند در کنج خا نه نگه دا رند، خو د را ا ز با م ا ندا ختن ها ، خو د سو زی ها و غیره دلا لت به آ ن مینما ید که زن ا مروزآ ما ده گرد یده  که خو د حق خود را بد ست بیا ورد.

ما د رمن هنو زطفل خورد میبا شم، د رآ مد ندا رم که بر و م با زا ر برا ی تو تحفه بخر م مگر د ا رم که برا ی تو تحفه کنم وا ین تحفه را ا ز طریق و سا یل ا طلا عا ت جمعی برا ی د یگرزن ها نشا ن بد هی وبا عث ا فتخا رخود ت گرد د و بگو یی که ا ینک فر زند حرف شنو و گپ شنو ما د ر، تحفه ا یرا، برا یم تدا رک د یده ا ست ا گرکسی میل دا شته با شد و بخوا ند.

ما د ر، ظا لما ن نمیدا نند که زن ما د را ست، زن خوا هرا ست، زن همسرا ست،زن ا سا س تشکل جوا مع بشری ا ست، زن ما د رپیغمبرا ن ا ست، زن ما د رفیلسوفا ن ا ست،زن ما د ر خرد مندا ن ا ست، ز ن ما درقهرما نا ن و پهلوا نا ن قرن ها ا ست، بی بی خد یجه زن بود   بی بی فا طمه زهرا ز ن بو د، را بعه بلخی ز ن بو د، ملا لی زن شجا ع بو د ، د رکشو رها ز ن ها به حیث صد ر ا عظم و ملکه ها حا کمیت دا رند ا گربخوا هند کشو رها را و یرا ن میکنند مگرا زآ با د کرد ن شا ن خدا با خبرا ست .

  ز ن قلب نا زک و مهربا ن دا رد، چشما ن زن به ما نند چشمه آ بها ی شفا بخش ا زآ ب پرا ست ، بمجرد تپش د لها ا ز درد آ لا م رو ز گا را ن ، قطرا ت آ ب د یده ها برا ی خا مو ش سا ختن شعله ها ی ، یأ س و نا ا مید ی ها، با رید ن میگیر د و به حو صله و صبر و شکیبا یی د عو ت مید هد و میگو ید که آ ش غر یبا ن دیر تر پخته میشو د.

تنها و تنها ا ظها را ت و بیا ن مطا لب نمیتوا ند، حلا ل مشکل و ا قع گر د د، بلکه عمده آ نست که عو ا مل را با ید شنا خت و د ر جهت حل آ ن گا م ها ی عملی بر دا شت .

صحنه سیا سی ا فغا نستا ن نسبت به هر زما ن د یگر پیچیده ترگرد یده ا ست ، نقشه کشو رها ی دا را ی ا مکا نا ت تعر ضی ، د ر کشو ر ها ی منطقه و به خصو ص د ر ا فغا نستا ن در با لا ترین ا ز پله ا ر تفا ع خو د قرا ر گر فته  ، که همه پله ها ی ر فتن به سو ی حل معضلا ت را تحت شعا ع خو د قرا ر داده ا ست .

زن ها نمیتو ا نند مو قف خو درا گدا یی نما یند و یگا نه پیا می را ا ز جا نب جنبش چپ در یا فت خوا هند نمو د که د ر میا ن ا ین جنبش، زنا ن مبا رز و شجا ع و تحو ل طلب نقش ا ر زنده را با ز ی مینما یند .

 جنبش چپ در چنین حا لت خو ا هی و نخوا هی یک با ر دیگر به حیث نیر و ی ا پو زیست د ر مقا بل دولت مو قعیت خو درا با ز مییا بد و حتمآ  نیر و ی چپ مکلف به      ا نجا م رسا لت تا ریخی خو د میگر د د و یکی ا ز و ظا یف ا سا سی و بنیا د ی جنبش چپ د رآ ینده ها ی سیا سی ا فغا نستا ن، د فا ع ا ز مو قف زن د ر جوا مع بشر ی بشر ی خوا هد بو د و ا ین مبا ر زه را ا ز جمله مبا رزه بر ضد ستم می پندا رد .

 

 

 

 

 

 

 

 

                           

 

 

 

 


March 5th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات